مذاکره کردن به خودیه خود و به ویژه در مراحل ابتداییش نوعی جنگ قدرت تلقی میشه. و وقتی مذاکره کننده‌های طرف مقابل ، تعدادشون از تو بیشتر باشه، این امر به راحتی تو رو در موضع ضعف قرار میده. به ویژه وقتی که همه اونها در کنار هم و در یک طرف میز یا از اون بدتر دور تا دور تو نشسته باشن.

ممکنه یه نفرشون کنارت بشینه و یه نفر روبروت. تا ترفند پلیس بد ( اونی که روبروته)، پلیس خوب ( اونی که کنارته)‌ رو روت اجرا کنن.

راه حل موثر برای مقابله با این ترفند

بهشون بگو:

انتظار داشتم که تنها بیای محمد چرا دوتا از دوستانت رو با خودت آوردی؟

طرف مقابل: اونها هم به این معامله علاقه مند بودن و وقتشون آزاد بود واسه همین با خودم آوردمشون. بیا بشینیم.

تو: ببین، به جای اینکه روی من ترفند مذاکره اجرا کنی بهتره که یه راه حل برد-برد پیدا کنیم. چطوره؟

اگه حس شهامت بالایی داری و میدونی که حضور افراد بیشتر هیچ لزومی نداره میتونی این حرفو بزنی:

تو:‌ ببین، من و تو مدتی هست که با هم در تماسیم و اگه اشکالی نداره ترجیح میدم فقط با یک نفر حرف بزنم. هرچقدر تعداد افراد بیشتر باشه، معامله معامله پیچیده‌تر میشه و من میخوام با روال ساده جلو بریم

( با نگاه کردن به افراد اضافی) یه رستوران عالی سراغ دارم که شماها میتونین برین اونجا.